Treść głównego artykułu

Abstrakt

W prezentowanych badaniach poszukiwano odpowiedzi na pytanie: Czy podstawy programowe kształcenia ogólnego zakładają osiągnięcie efektów uczenia się istotnych z punktu widzenia wspólnoty konstruktywistycznej (refleksyjnej, otwartej)? W badaniu skoncentrowano się na występowaniu w podstawach programowych I, II, III, i IV etapu edukacyjnego takich efektów uczenia się, które prowadzą do rozwijania kompetencji związanych z współpracą, komunikacją, autonomią, krytycznym myśleniem i odpowiedzialnością oraz partycypacją obywatelską i aktywność publiczną. Wyniki badań dowodzą, że wszystkie one są słabo reprezentowane w podstawach programowych.

Badania były realizowane w ramach projektu Improving Teaching Methods for Europe, finansowanego z program UE Erasmus+ Partnerstwo Strategiczne.

Słowa kluczowe

kompetencje europejskie kompetencje społeczne kompetencje obywatelskie podstawy programowe kształcenia ogólnego wspólnota European key competences social competences civic competences core curriculum community

Szczegóły artykułu

Biogram autora

Hanna Solarczyk-Szwec - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

1999 r. – doktorat na podstawie pracy "System eduakcji ustawicznej andragogów w Niemczech".

2009 r. – habilitacja na podstawie pracy "Andragogika w Niemczech. Warunki rozowju dyscypliiny pedagogicznej".

– wiceprezes Akademickiego Towarzystwa Andragogicznego;
– członek Zarządu Głównego PTP; przewodnicząca oddziału PTP w Toruniu.

Jak cytować
Kopińska, V., & Solarczyk-Szwec, H. (2016). Edukacja dla wspólnoty? Krytyczna analiza podstaw programowych kształcenia ogólnego. Forum Oświatowe, 28(1(55), 11–32. Pobrano z https://forumoswiatowe.pl/index.php/czasopismo/article/view/396

Referencje

  1. Bendyk, E. (2015, 6 stycznia). Portret nieznanego Polaka. Polityka, 2, 21–23.
  2. Bernstein, B. (1990). Odtwarzanie kultury (Z. Bokszański, A. Piotrowski, tłum.). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
  3. Chomczyńska-Rubacha, M. (2010). Standardy rozwojowe edukacji seksualnej. Studia Edukacyjne, 12, 147–161.
  4. Czapiński, J. (2006). Polska – państwo bez społeczeństwa. Nauka, 1, 7–26. Pobrane z: http://www.nauka-pan.pl/index.php/nauka/article/view/469/465
  5. Czapiński, J., Panek, T. (red.). (2005). Diagnoza społeczna: warunki i jakość życia Polaków. Pobrane 15 stycznia 2015, z: http://www.diagnoza.com/files/diagnoza2005/raport_diagnoza2005_110106.pdf
  6. Czapiński, J., Panek, T. (red.). (2009). Diagnoza społeczna: warunki i jakość życia Polaków. Pobrane 15 stycznia 2015, z: http://www.diagnoza.com/pliki/raporty/Diagnoza_raport_2009.pdf
  7. Czapiński, J., Panek, T. (red.). (2013). Diagnoza społeczna: warunki i jakość życia Polaków. Pobrane 15 stycznia 2015, z: http://ce.vizja.pl/en/download-pdf/volume/7/issue/3.1/id/295
  8. Czapiński, J., Panek, T. (red.). (2015). Diagnoza społeczna: warunki i jakość życia Polaków. Pobrane 15 stycznia 2015, z: http://www.diagnoza.com/pliki/raporty/Diagnoza_raport_2015.pdf
  9. Dąbrowski, K. (1979). Dezintegracja pozytywna. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
  10. Farnicka, M., Liberska, H. (2014). Tworzenie środowiska sprzyjającego uczeniu się – analiza wybranych czynników. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 17(3), 57–58. Pobrane z: http://terazniejszosc.dsw.edu.pl/fileadmin/user_upload/wydawnictwo/TCE/2014_67_4.pdf
  11. Frankl, V. (1978). Nieuświadomiony Bóg. Warszawa: PAX.
  12. Gibbs, G. (2011). Analizowanie danych jakościowych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  13. Jurgiel, A. (2007). Nauczyciele dorosłych w społeczeństwie obywatelskim. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
  14. Kopińska, V. (2009). Współczesne problemy samorządności uczniowskiej. W: D. Apanel (red.), Opieka i wychowanie: tradycja i problemy współczesne (s. 303–314). Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
  15. Kopińska, V. (2010). Demokratyczna szkoła z perspektywy toruńskich gimnazjalistów – definicje, oceny, postulaty. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 13(2), 79–96.
  16. Kopińska, V. (2013a). Pozór regulacji prawnych dotyczących organów społecznych w szkole. W: M. Dudzikowa, K. Knasiecka-Falbierska (red.), Sprawcy i/lub ofiary działań pozornych w edukacji szkolnej (s. 165–184). Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
  17. Kopińska, V. (2013b). Rekonstrukcja modelu partycypacji uczniowskiej na podstawie analizy statutów szkolnych. W: V. Kopińska (red.), Edukacja obywatelska: rekonstrukcje – krytyka – interpretacje (s. 141–169). Włocławek: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa.
  18. Kwieciński, Z. (1995). Socjopatologia edukacji (wyd. 2). Olecko: Mazurska Wszechnica Nauczycielska.
  19. Rubacha, K. (2008). Metodologia badań nad edukacją. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
  20. Straś-Romanowska, M. (1997). Kulturowe wyznaczniki rozwoju osobowości. W: J. Rostowski, T. Rostowskiej, I. Janickiej (red.), Psychospołeczne aspekty rozwoju człowieka (s. 17–37). Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
  21. Szahaj, A. (2000). Jednostka czy wspólnota: spór liberałów z komunitarystami a „sprawa polska”. Warszawa: Fundacja Aletheia.
  22. Szahaj, A. (2007). Samotność i wspólnota. W: J. Rutkowiak, D. Kubinowski, M. Nowak (red.), Edukacja, moralność sfera publiczna. Lublin: Oficyna Wydawnicza „Verba”.
  23. Wiłkomirska, A. (2013). Wiedzieć i rozumieć aby być obywatelem: studium empiryczne. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.