Treść głównego artykułu

Abstrakt

Niniejszy artykuł przybliża Żywą Bibliotekę – metodę edukacji antydyskryminacyjnej w Polsce. Prezentowana część projektu badawczego dotyczy tego, czego Żywe Książki uczą się poprzez udział w tej inicjatywie i co to znaczy być Żywą Książką. Ramy badawcze są osadzone w teoriach społecznego uczenia się, w szczególności w teorii usytuowanego uczenia się i Społeczności Praktyków (Communities of Practice – COPs), a także w perspektywach pedagogiki krytycznej. Żywa Biblioteka jest przedstawiona jako metoda angażowania się w kontakt z Innym i wspierania zrozumienia inności. Uczestnictwo w społeczności Żywej Biblioteki daje jednostkom możliwość uczenia się o inności. Badania wskazują, że stawanie się Żywą Książką nie jest procesem liniowym; istnieją różne ścieżki do stania się Żywą Książką, które mogą współistnieć. Bycie Żywą Książką wiąże się ze złożonym odkrywaniem
siebie i transformacją osobistego doświadczenia. Zachęca do autonarracji i samoopisu, umożliwiając jednostkom kwestionowanie narracji społecznych, odzyskiwanie
tożsamości i przeciwstawianie się opresyjnym normom. Stawanie się Żywą Książką w społeczności Żywej Biblioteki oferuje zarówno możliwości, jak i wyzwania. Możliwości te obejmują dzielenie się wyjątkowymi doświadczeniami, angażowanie się w dialog, edukowanie innych na temat kwestii związanych z dyskryminacją i stereotypami oraz pracę na rzecz zmian społecznych. Jednak długoterminowe zaangażowanie w dzielenie się swoimi historiami może być emocjonalnie obciążające. Opowiadanie ich historii wiąże się z pracą emocjonalną i epistemiczną.

Słowa kluczowe

edukacja dorosłych inność Żywa Biblioteka społeczne uczenie się eksploatacja epistemiczna uczenie się (o) inności Adult education otherness Living Library Social Learning Theory epistemic exploitation learning (about) otherness

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Prociów, K. (2024). Stawanie się Żywą Książką jako proces uczenia się. : Badanie (nie) chcianych historii polskiej Żywej Biblioteki. Forum Oświatowe, 36(nr 2(70), 11–26. https://doi.org/10.34862/fo.2023.2.1

Referencje

    Allport, G. W. (1958). The nature of prejudice (Nachdr.). Addison-Wesley.
    Berenstain, N. (2016). Epistemic Exploitation. Ergo, an Open Access Journal of Philosophy, 3(20201214). https://doi.org/10.3998/ergo.12405314.0003.022
    Biesta, G. (2013). The beautiful risk of education. Paradigm Publishers.
    Bojarska, K. (2016). Psychologiczne i społeczne uwarunkowania stereotypów, uprzedzeń i dyskryminacji. W M. Pawlęga (Red.), Szkoła bez homofobii. Podręcznik trenerski. (s. 27–49). Stowarzyszenie Lambda-Warszawa.
    Branka, M., & Cieślikowska, D. (Red.). (2010). Edukacja antydyskryminacyjna: Podręcznik trenerski. Stowarzyszenie Willa Decjusza.
    Czykwin, E. (2013). Stygmat społeczny. Wydawnictwo Naukowe PWN.
    Demetrio, D., Czerniawska, O., & Skolimowska, A. (2000). Autobiografia: Terapeutyczny wymiar pisania o sobie. Impuls.
    Denzin, N. K., & Lincoln, Y. S. (Red.). (2014). Metody badań jakościowych. T. 1. Wydawnictwo Naukowe PWN.
    Dominicé, P. (2006). Uczyć się z życia: Biografia edukacyjna w edukacji dorosłych. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej.
    Flick, U. (2012). Projektowanie badania jakościowego. Wydaw. Naukowe PWN.
    Freire, P. (1996). Pedagogy of the oppressed (New rev. ed). Penguin Books.
    Goffman, E. (2007). Piętno: Rozważania o zranionej tożsamości. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
    Guba, E. G., & Lincoln, Y. S. (2014). Kontrowersje wokół paradygmatów, sprzeczności i wyłaniajace się zbieżności. W N. K. Denzin & Y. S. Lincoln (Red.), Metody badań jakościowych (T. 1). Wydaw. Naukowe PWN.
    Habermas, J. (2002). Teoria działania komunikacyjnego. Przyczynek do krytyki rozumi funkcjonalnego. Wydaw. Naukowe PWN.
    hooks, bell. (1994). Teaching to transgress: Education as the practice of freedom. Routledge.
    hooks, bell. (2022). Teoria feministyczna: Od marginesu do centrum (Wydanie drugie). Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
    Lave, J., & Wenger, E. (1991). Situated learning: Legitimate peripheral participation. Cambridge University Press.
    Lippmann, W. (1997). Public opinion (1st Free Press pbks. ed). Free Press Paperbacks.
    Major, B., Quinton, W. J., & Schmader, T. (2003). Attributions to discrimination and self-esteem: Impact of group identification and situational ambiguity. Journal of Experimental Social Psychology, 39(3), 220–231. https://doi.org/10.1016/S0022-1031(02)00547-4
    Mendel, M. (2017). Pedagogika miejsca wspólnego: Miasto i szkoła (Wydanie pierwsze). Wydawnictwo Naukowe Katedra.
    Spivak, G. C. (1988). “Can the Subaltern Speak”,. Social Theory. The Multicultural, Global and Class Readings, 409–441.
    Szkudlarek, T., & Śliwerski, B. (2010). Wyzwania pedagogiki krytycznej i antypedagogiki (Wyd. 5). Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
    Środa, M. (2020). Obcy, inny, wykluczony. słowo/obraz terytoria.
    Weigl. (2000). Stereotypy i uprzedzenia,. W J. Strelau (Red.), Psychologia. Podręcznik akademicki (T. 3, s. 205-224.). Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
    Wenger, E. (1998). Communities of practice: Learning, meaning, and identity (18th printing). Cambridge University Press.