Treść głównego artykułu

Abstrakt

Raport z badań empirycznych jako specyficzny monolog, ale skierowany do innych (także innych badaczy) z intencją zainspirowania ich do krytycznego oglądu zaprezentowanych tez, ale także ewentualnej replikacji i kontynuacji badań. Z tej perspektywy raport staje się elementem specyficznego dialogu, ale pozbawionego bieżącej relacji zwrotnej; możliwa jest jedynie odroczona reakcja odbiorców. Odpowiedzialność autora raportu za ewentualne przemilczenia. Dylemat: w jakim stopniu te przemilczenia chronią osoby badane, w jakim zaś wprowadzają w błąd odbiorców raportu. Związek raportu z etycznym kontekstem badań.

Słowa kluczowe

badania empiryczne raport z badań komunikacja inkontrologia communication empirical research inkontrology research report

Szczegóły artykułu

Biogram autora

Kazimierz Czerwiński - Wydział Pedagogiki i Psychologii. Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy

Doktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki, magister matematyki.
Jak cytować
Czerwiński, K. (2013). Komplementarne spojrzenie na raport z badań. Forum Oświatowe, 25(1(48), 11–27. Pobrano z https://forumoswiatowe.pl/index.php/czasopismo/article/view/27

Referencje

  1. Aleksander, Z. (2003). Komunikacja. W: T. Pilch (Red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku (Tom 2, s. 707-713). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
  2. Angrosino, M. (2010). Badania etnograficzne i obserwacyjne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Babbie, E. (2003). Badania społeczne w praktyce. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. Barska, A. (2009). Inkontrologia. W: S. Jedynak i J. Kojkoł (Red.), Encyklopedia filozofii wychowania (s. 116–117). Bydgoszcz: Oficyna Wydawnicza „Branta”.
  5. Baylon, C. i Mignot, X. (2008). Komunikacja. Kraków: Wydawnictwo „Flair”.
  6. Brzeziński, J. (2007). Metodologia badań psychologicznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  7. Charmaz, K. (2009). Teoria ugruntowana: praktyczny przewodnik po analizie jakościowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  8. Christians, C. G. (2009). Etyka i polityka w badaniach jakościowych. W: N. K. Denzin i Y. S. Lincoln (Red.), Metody badań jakościowych (Tom 1, s. 207-244). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  9. Flick, U. (2010). Projektowanie badania jakościowego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  10. Golka, M. (2008). Bariery w komunikowaniu i społeczeństwo (dez)informacyjne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  11. Hajduk, Z. (2008). Nauka a wartości. Aksjologia nauki. Aksjologia epistemiczna. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
  12. Hammersley, M. i Atkinson, P. (2000). Metody badań terenowych. Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo.
  13. Hetmański, M. (2007). Epistemologia jako filozoficzna refleksja nad poznaniem i wiedzą. W: M. Hetmański (Red.), Epistemologia współcześnie (s. 7-68). Kraków: „Universitas”.
  14. Johnson, D. W. (1992). Podaj dłoń. Warszawa: Polskie Towarzystwo Psychologiczne.
  15. Juszczyk, S. (2004). Modele komunikacji. W: T. Pilch (Red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku (Tom 3, s. 376-386). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
  16. Koć-Seniuch, G. (2003). Dialog. W: T. Pilch (Red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku (Tom 1, s. 688–693). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
  17. Krüger, H.-H. (2007). Wprowadzenie w teorie i metody badawcze nauk o wychowaniu. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
  18. Kubinowski, D. (2010). Jakościowe badania pedagogiczne. Filozofia, metodyka, ewaluacja. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
  19. Łobocki, M. (2009). Wprowadzenie do metodologii badań pedagogicznych. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
  20. Moustakas, C. (2001). Fenomenologiczne metody badań. Białystok: Wydawnictwo Uniwersyteckie „Trans Humana”.
  21. Nowak, S. (2008). Metodologia badań społecznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  22. Nowicki, A. (1991). Spotkania w rzeczach. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
  23. Ostrowska, U. (2000). Dialog w pedagogicznym badaniu jakościowym. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
  24. Ostrowska, U. (2003). Inkontrologia pedagogiczna. W: T. Pilch (Red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku (Tom 2, s. 324–-328). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
  25. Palka, S. (2006). Metodologia, badania, praktyka pedagogiczna. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
  26. Pilch, T. i Bauman, T. (2001). Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
  27. Pisarek, W. (2008). Wstęp do nauki o komunikowaniu. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
  28. Rapley, T. (2010). Analiza konwersacji, dyskursu i dokumentów. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  29. Richardson, L. i Adams St. Pierre, E. (2009). Pisanie jako metoda badawcza. W: N. K. Denzin i Y. S. Lincoln (Red.), Metody badań jakościowych (Tom 2, s. 457-482). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  30. Rubacha, K. (2008). Metodologia badań nad edukacją. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
  31. Seredyn, S. (2001). Druga generacja Szkoły Frankfurckiej – teoria działania komunikacyjnego Jürgena Habermasa. W: B. Dobek-Ostrowska (Red.), Nauka o komunikowaniu: podstawowe orientacje teoretyczne (s. 147-156). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
  32. Silverman, D. (2008). Interpretacja danych jakościowych: metody analizy rozmowy, tekstu i interakcji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  33. Silverman, D. (2010). Prowadzenie badań jakościowych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  34. Sołoma, L. (2002). Metody i techniki badań socjologicznych: wybrane zagadnienia. Olsztyn: Wydawnictwo UWM.
  35. Such, J. (2006). Filozofia nauki. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
  36. Wysocka, E. (2003). Komunikacja interpersonalna. W: T. Pilch (Red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku (Tom 2, s. 713-724). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.