Treść głównego artykułu

Abstrakt

W moim artykule proponuję spojrzenie na zjawisko samotności w kulturze, jako nie tylko możliwość badania doświadczenia intymnego, przeżywanego w liczbie pojedynczej, z odwołaniem do licznych w kulturze opisów tego stanu. Chciałabym raczej zastanowić się, czy mając wiedzę na temat tego doświadczenia, nabywamy kompetencje na temat kultury, w której zaistniała samotność? Wsparciem w opisywaniu przestrzeni samotności w kulturze jest dla mnie dyskurs melancholijny, dla którego naturalnym środowiskiem była przestrzeń samotności oraz konfrontacja z ostatecznością. Dla potrzeb refleksji uruchamiam moją definicję samotności, jako przestrzeni między życiem i śmiercią. Owa przestrzeń daje możliwość jednostce odczuwania energii życia i obecności śmierci. Nawet w takich monetach życia człowieka (młodość), kiedy jednostka nie jest do końca świadoma swojej roli w społeczeństwie, a jest na etapie krystalizacji swojej tożsamości. W tym wypadku samotność, jako przestrzeń między byłaby pewnym stanem zawieszenia, który przygotowuje jednak do aktywnego, samodzielnego życia we wspólnocie. W artykule odwołuję się do postulatu niemieckiego kulturoznawcy Thomasa Macho, aby traktować doświadczenie samotności jako kontekst, sposobność, praktykowania technik kulturowych, oraz do przestrzeni heterotopijnej w ujęciu Michela Foucaulta.

Słowa kluczowe

kultura melancholia samotność culture melancholy solitude

Szczegóły artykułu

Biogram autora

Agnieszka Małgorzata Kulig - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Instytut Kulturoznawstwa

Doktorat z zakresu nauk o poznaniu i komunikacji, podyplomowe studia dziennikarskie Uniwersytet im A. Mickiewicza w Poznaniu

Autorka książki Etyka "bez końca". Twórczość filmowa Krzysztofa Kieślowskiego wobec problemów etycznych.

Jak cytować
Kulig, A. M. (2014). Przestrzeń samotności w kulturze. Forum Oświatowe, 26(1(51), 37–47. Pobrano z http://forumoswiatowe.pl/index.php/czasopismo/article/view/51

Referencje

  1. Baczko, B. (1964). Rousseau: samotność i wspólnota. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
  2. Bielik-Robson, A. (2004). Duch powierzchni: rewizja romantyczna i filozofia. Kraków: Universitas.
  3. Bieńczyk, M. (2002). Kapitan dziecko Saturna. (O "Trzy po trzy" Fredry), w: M. Bieńczyk, Oczy Dürera : o melancholii romantycznej (s. 57–85). Warszawa: Sic!
  4. Cioran, E. (1992). Melancholia. W: E. Cioran, Na szczytach rozpaczy (I. Kania, Tłum.). Kraków: Oficyna Literacka.
  5. Duby, G. (red.). (2005). Historia życia prywatnego (Tom 2, W. Bieńkowska, W. Gilewski, K. Skawina, Tłum.). Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
  6. Dybel, P. (2000). Melancholia: gra pozorów i masek: koncepcja melancholii Zygmunta Freuda. W: P. Dybel, Urwane ścieżki: Przybyszewski – Freud – Lacan (s. 149–172¬). Kraków: Universitas.
  7. Foucault, M. (2000). Techniki siebie. W: Filozofia, historia, polityka: wybór pism (D. Leszczyński, L. Rasiński, Tłum., (s. 247–275). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  8. Foucault, M. (2005). Inne przestrzenie (A. Rejniak-Majewska, Tłum.). Teksty Drugie, 6, 120, 117–125.
  9. Foucault, M. (2010). Troska o siebie. W: Historia seksualności (wyd. 2, B. Banasiak, T. Komendant, Tłum., s. 283–437). Gdańsk: Słowo/obraz/terytoria.
  10. Foucault, M. (2012). Hermeneutyka podmiotu (M. Herer, Tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  11. Földényi, L. F. (2011). Melancholia (R. Reszke, Tłum.). Warszawa: Wydawnictwo KR.
  12. Freud, Z. (1992). Żałoba i melancholia (J. Jabłońska-Dzierża, Tłum.). W: K. Walewska, J. Pawlik (red.), Depresja: ujęcie psychoanalityczne (s. 28–41). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  13. Kalinowska, M. (1989). Mowa i milczenie: romantyczne antynomie samotności. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
  14. Macho, T. (2000). Mit sich allein. Einsamkeit als Kulturtechnik. W: A. Assmann, J. Assmann (red.), Einsamkeit: archäologie der literarischen Kommunikation VI (s. 27–40). München: Wilhelm Fink.
  15. Mauss, M. (1973). Pojęcie sposobów posługiwania się ciałem. W: M. Mauss, Socjologia i antropologia (M. Król, K. Pomian, J. Szacki, Tłum., s. 533–562). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
  16. Seneka. (I w. n.e./1998). Listy moralne do Lucyliusza (W. Kornatowski, Tłum., wyd. 2). Warszawa: Wydawnictwo Alfa.
  17. Śniedziewski, P. (2011). Melancholijne spojrzenie. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas.
  18. Todorov, T. (2003). Ogród niedoskonały: myśl humanistyczna we Francji (H. Abramowicz, J. M. Kłoczowski, Tłum.). Warszawa: Czytelnik.
  19. Witkowski, L. (2000). Uniwersalizm pogranicza: o semiotyce kultury Michała Bachtina w kontekście edukacji. Toruń: Adam Marszałek.