Treść głównego artykułu

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest omówienie błędów w wykorzystaniuprzestrzeni w komunikacji w języku migowym, które są najczęściej popełniane przezstudentów uczących się polskiego języka migowego. Autorki przeanalizowały materiaływideo zebrane wśród studentów filologii polskiej na Uniwersytecie im. AdamaMickiewicza w Poznaniu, którzy uczestniczyli w kursie języka migowego na poziomiepodstawowym (A1). Analizy pozwoliły wskazać na te aspekty przestrzeni, któresą szczególnie kłopotliwe dla rodzimych użytkowników języka mówionego.

Słowa kluczowe

Polish Sign Language grammar of space FL teaching spoken languages polski język migowy przestrzeń składniowa

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Ruta, K., & Wrześniewska-Pietrzak, M. (2017). Odnaleźć się w przestrzeni - problemy uczących się z przestrzenną organizacją komunikatu w PJM. Forum Oświatowe, 29(2(58), 151–163. Pobrano z http://forumoswiatowe.pl/index.php/czasopismo/article/view/486

Referencje

  1. Czajkowska-Kisil, M. (2000). Język migowy jako przedmiot nauczania. Audiofonologia, 16, 135–143.
  2. Filipczak, J. (2014). Czasownik i przestrzeń. W: Rutkowski P., Łozińska S. (red.), Lingwistyka przestrzeni i ruchu. Komunikacja migowa a metody korpusowe (s. 155–168). Warszawa: Zakład Graficzny Uniwersytetu Warszawskiego.
  3. Kamińska, M. (2004). Słyszący w świecie języka migowego, Nauczyciel w Świecie Ciszy, 5, 25–31.
  4. Kowal, J. (2008). Zagadnienia metodyczne i problemy organizacyjne lektoratów PJM.W: E. Twardowska (red.), Stan badań nad Polskim Językiem Migowym (s. 121–140). Łódź: Polski Związek Głuchych Oddział Łódzki.
  5. Łozińska S. (2012). Gramatyczne funkcje ruchu w polskim języku migowym (PJM). W: K. Lisczyk-Kubina, M. Maciołek (red.), Ruch w języku, język w ruchu (s. 89–97). Katowice: Wydawnictwo Gnome.
  6. Łozińska, S., Rutkowski, P. (2014). Przestrzeń a czas: linia czasowa w komunikacji migowej. W: P. Rutkowski, S. Łozińska (red.), Lingwistyka przestrzeni i ruchu. Komunikacja migowa a metody korpusowe (s. 169–177). Warszawa: Zakład Graficzny
  7. Uniwersytetu Warszawskiego.
  8. Poizner, H., Klima, E., Bellugi, U. (1987). What the hands reveal about the brain. London: The MIT Press Cambridge.
  9. Romanowska P., Rzeźniczak D., Garncarek M. (2011). Migaj migiem. Polski język migowy dla początkujących. Łódź: Studio Koloru.
  10. Sacks, O. (2011). Zobaczyć głos. Podróż do świata ciszy, tłum. A. Małaczyński. Poznań: Zysk i S-ka.
  11. Świdzińsk,i M., Rutkowski, P. (2014). Ikoniczność nieleksykalna: reprezentacja referencjalna jako składnik tekstu w językach wizualno-przestrzennych. W: P. Rutkowski, S. Łozińska (red.), Lingwistyka przestrzeni i ruchu. Komunikacja migowa
  12. a metody korpusowe (s. 131–145). Warszawa: Zakład Graficzny Uniwersytetu Warszawskiego.
  13. Tomaszewski, P., Gałkowski, T., Rosik, P. (2002). Nauczanie polskiego języka migowego jako obcego języka: Czy osoby słyszące mogą przyswoić język wizualny?, Czasopismo Psychologiczne, 8(1), 7–20.
  14. Tomaszewski, P., Gałkowski, T., Rosik, P. (2003). Nauczanie Polskiego Języka Migowego jako obcego: czy osoby słyszące mogą przyswoić język wizualny? W: M. Świdziński, T. Gałkowski (red.), Studia nad kompetencją językową i komunikacyjną niesłyszących (s. 7–19). Warszawa: Zakład Graficzny Uniwersytetu Warszawskiego.