Treść głównego artykułu

Abstrakt

Wydawać by się mogło, że adekwatnym synonimem pojęcia „tutoring” jest „spotkanie”. Ma ono zawsze swój czas i przestrzeń. Oczywiście najlepiej jest, gdy opiera się na wzajemnej postawie dialogu, jest niespieszne i uważne. Taką formę kontaktu międzyludzkiego analiza transakcyjna określa mianem intymności. Jest ona najwartościowszą kategorią strukturalizacji czasu i odpowiednio plasuje się nad: grami transakcyjnymi, aktywnością, rozrywkami, rytuałami i wycofaniem. Strukturalizacja czasu pozwala określić swoisty plan działania człowieka i charakter jego relacji z innymi. Co jednak o tej problematyce sądzą sami tutorzy? Poniższy artykuł będzie stanowił próbę odpowiedzi na to pytanie, czego źródłem będą częściowo kierowane wywiady przeprowadzone przez autorkę z celowo wybraną grupą nauczycieli realizujących w szkołach metodę tutoringu.

Słowa kluczowe

analiza transakcyjna relacja strukturalizacja czasu tutoring tutoring relationship the time structure Transactional Analysis

Szczegóły artykułu

Biogram autora

Adrianna Regina Sarnat-Ciastko - Akademia im. J. Długosza w Częstochowie, Instytut Pedagogiki, Zespół Badawczy Edukacyjnej Analizy Transakcyjnej

Asystentka Zakładu Pedagogiki Społecznej i Terapii Pedagogicznej oraz pracownik Zespołu Badawczego Edukacyjnej Analizy Transakcyjnej Wydziału Pedagogicznego Akademii im. J. Długosza w Częstochowie. Ukończyła studia o specjalności pedagogika społeczna i terapia pedagogiczna oraz politologia. Uczestnik licznych konferencji ogólnopolskich oraz międzynarodowych. Autorka szeregu recenzowanych artykułów naukowych, w tym ośmiu opublikowanych w czasopismach punktowanych. Obecnie w zakresie jej zainteresowań znajduje się edukacyjny wymiar analizy transakcyjnej oraz tutoring.

Jak cytować
Sarnat-Ciastko, A. R. (2013). Tutoring a czas. Strukturalizacja czasu w opinii tutorów szkolnych z perspektywy edukacyjnej analizy transakcyjnej. Forum Oświatowe, 25(2(49), 125–139. Pobrano z http://forumoswiatowe.pl/index.php/czasopismo/article/view/35

Referencje

  1. Bauman, Z. (2007). Edukacja: wobec, wbrew i na rzecz ponowoczesności. W: M. Dudzikowa, M. Czerepaniak-Walczak (red.), Wychowanie: pojęcia, procesy, konteksty (Tom 1, s. 139-153). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Pedagogiczne.
  2. Brzezińska, A. I., Rycielska, L. (2009). Tutoring jako czynnik rozwoju ucznia i nauczyciela. W: P. Czekierda, M. Budzyński, J. Traczyński, Z. Zalewski, A. Zembrzuska (red.), Tutoring w szkole: między teorią a praktyką zmiany edukacyjnej (s. 19-30). Wrocław: Towarzystwo Edukacji Otwartej.
  3. Cowles-Boyd, L., Boyd, H. S. (1980). Boyd, Play as a Time Structure. Transactional Analysis Journal, 10(1), 5-7.
  4. Czekierda, P., Budzyński, M., Traczyński, J., Zalewski, Z., Zembrzuska, A. (red.). (2009). Tutoring w szkole: między teorią a praktyką zmiany edukacyjnej. Wrocław: Towarzystwo Edukacji Otwartej.
  5. Draus, J., Terlecki, R. (2006). Historia Wychowania: wiek XIX i XX. Kraków: Wydawnictwo WAM; WSF-P „Ignatianum”.
  6. Dumowska, B. (2003). Edukacja autorska w szkołach publicznych. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
  7. The four fields of specialization. (2008). Pobrano 13 grudnia 2012, z: http://www.eatanews.org/wp-content/uploads/2012/09/Section-5-The-Four-Fields.pdf
  8. Hejwosz, D. (2010). Edukacja uniwersytecka i kreowanie elit społecznych. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
  9. Jagieła, J. (1995). Tolerancja w świetle analizy transakcyjnej. W: A. Rosół, M. S. Szczepański (red.), Tolerancja. Studia i szkice (Tom 2, s. 17-26). Częstochowa: Wydawnictwo WSP.
  10. Jagieła, J. (2004). Gry psychologiczne. Kielce: Oficyna Wydawnicza Nauczycieli.
  11. Jagieła, J. (red.). (2011). Analiza transakcyjna w edukacji. Częstochowa: Wydawnictwo Akademii im. J. Długosza w Częstochowie.
  12. Jagieła, J. (2012). Słownik analizy transakcyjnej. Częstochowa: Wydawnictwo Akademii im. J. Długosza w Częstochowie.
  13. Kruszewski, K. (red.). (2004). Sztuka nauczania: czynności nauczyciela. Warszawa: PWN.
  14. Kumaniecki, K. (1988). Słownik łacińsko-polski: według słownika Hermana Mengego i Henryka Kopii (wyd. 17). Warszawa: PWN.
  15. Kvale, S. (2011). Prowadzenie wywiadów. Warszawa: PWN.
  16. Pankowska, D. (2010). Nauczyciel w perspektywie analizy transakcyjnej. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
  17. Pełczyński, Z. (2007). Tutoring wart zachodu: z doświadczeń tutora oksfordzkiego. W: B. Kaczarowska (red.), Tutoring w poszukiwaniu metody kształcenia liderów (s. 31-34). Warszawa: Stowarzyszenie Szkoła Liderów.
  18. Pierzchała, A. (2012). Pasywność szkolna w analizie transakcyjnej. Studium relacji nauczyciela z uczniem (Niepublikowana praca doktorska). Akademia „Ignatianum”, Kraków.
  19. Rogoll, R. (2010). Aby być sobą: wprowadzenie do analizy transakcyjnej. Warszawa: PWN
  20. Rubacha, K. (2008). Metodologia badań na edukacją. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne.
  21. Sarnat-Ciastko, A. (2010). Tutoring opiekuńczy w perspektywie przemian kulturowych. W: K. Rędziński (red.), Pedagogika XIX (s. 87-96). Częstochowa: Wydawnictwo Akademii im. J. Długosza.
  22. Stewart, I., Joines, V. (1987). T A Today: A New Introduction to Transactional Analysis. Chapel Hill, NC: Lifespace Publishing.
  23. Śliwerski, B. (1993). Wyspy oporu edukacyjnego. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
  24. Traczyński, J. (2009). Kim jest (mógłby być...) tutor w polskiej szkole? W: P. Czekierda, M. Budzyński, J. Traczyński, Z. Zalewski, A. Zembrzuska (red.), Tutoring w szkole: między teorią a praktyką zmiany edukacyjnej (s. 35-37). Wrocław: Towarzystwo Edukacji Otwartej.
  25. Wołoszyn, S. (1964). Dzieje wychowania i myśli pedagogicznej w zarysie. Warszawa: PWN.
  26. Wujek, T. (1970). Oświata dorosłych w Anglii na tle problematyki dalszego kształcenia. Warszawa: PWN.
  27. Zamorska, B. (2009). Tutoring w codzienności szkolnej uczniów, nauczycieli i rodziców ALA. W: P. Czekierda, M. Budzyński, J. Traczyński, Z. Zalewski, A. Zembrzuska (red.), Tutoring w szkole: między teorią a praktyką zmiany edukacyjnej (s. 70-74). Wrocław: Towarzystwo Edukacji Otwartej.