Pasek boczny artykułu

Pobieranie
PDF HTML

Treść głównego artykułu

Abstrakt

Prezentowany tekst zmierza do opisania istotnych zagadnień społeczeństwa samorealizującego. Istotne dla autora było ukazanie specyfiki kultury współczesnej zwanej terapeutyczną i uchwycenie kilku znaczących momentów kultury indywidualizmu. Wychodząc z twórczości późnego Foucault autor śledzi wyłanianie się imperatywu naszych czasów, by „brać odpowiedzialność za własną autokreację”. Obok genealogii kultury indywidualizmu tekst zmierza również w kierunku ukazania możliwości wykorzystania humanistycznej technologii podmiotu w postaci rozwijanej przez Kena Wilbera koncepcji Integralnej Praktyki Życiowej jako podstawy teoretycznej w poszukiwaniach współczesnych andragogów. W końcowej części tekstu autor wskazuje na ważny trop w śledzeniu pedagogicznego dyskursu psychologii humanistycznej oraz fenomen zawłaszczania języka psychologii humanistycznej przez dyskurs zarządzania zasobami ludzkimi.

Słowa kluczowe

integralna praktyka życiowa kultura terapeutyczna pedagogiczny dyskurs psychologii humanistycznej techniki siebie integral life practice pedagogical discourse of humanistic psychology technologies of the self therapeutic culture

Szczegóły artykułu

Licencja

Licencja

Osoba publikująca wyraża zgodę na udostępnianie utworu przez Dolnośląską Szkołę Wyższą na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe, której pełny tekst dostępny jest na stronie internetowej: https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/legalcode

Osoba zgłaszająca upoważniona przez pozostałych współautorów do ich reprezentowania (autor korespondencyjny) zgłoszonego „utworu” oświadcza, że przysługują mu/jej autorskie prawa do utworu, które nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem.

Utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób, ani nie jest ograniczony prawami na rzecz osób trzecich.

Utwór nie był wcześniej publikowany pod tym samym lub innym tytułem, nie stanowi również części innej publikacji. Utwór nie jest obecnie przedmiotem postępowania w innym wydawnictwie.

Osoba zgłaszająca utwór do publikacji w czasopiśmie „Forum Oświatowe” i tym samym potwierdza, że:

  1. Utwór został przygotowany zgodnie z zasadami edytorskimi obowiązującymi w czasopiśmie.
  2. Utwór zawiera informacje o źródłach finansowania badań, które stanowiły podstawę jego opracowania.
  3. Wyraża zgodę na przekazanie utworu do podwójnej recenzji, na podstawie której redakcja podejmie decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu utworu do publikacji.
  4. Wyraża zgodę na dokonanie przez redakcję koniecznych zmian utworu wynikających z opracowania redakcyjnego.
  5. Zobowiązuje się do niezwłocznego dokonania korekty autorskiej utworu, po jego akceptacji przez redakcję. Niedokonanie korekty autorskiej w terminie 14 dni od daty otrzymania materiałów, traktowane będzie za zgodę na wydanie utworu w postaci przekazanej do korekty.

Osoba zgłaszająca udziela Dolnośląskiej Szkole Wyższej nieodpłatnej, nieograniczonej terytorialnie i czasowo nieodpłatnej licencji niewyłącznej na korzystanie z utworu pod warunkiem jego przyjęcia do opublikowania w czasopiśmie „Forum Oświatowe”, na następujących polach eksploatacji:

  1. Utrwalanie, zwielokrotnianie i wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową i zapisu elektronicznego.
  2. Obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono: wprowadzanie do obrotu, sprzedaż, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, również w sieci Internet.
  3. Włączenie utworu w skład utworu zbiorowego.
  4. Tłumaczenia na inne języki i rozpowszechniania tych tłumaczeń.

 

Publikujemy zgodnie z zaleceniami The Committee on Publication Ethics (COPE), w wolnym dostępie na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.

Jak cytować
Marzec, J. (2012). Duchowość, tożsamość i edukacja. Forum Oświatowe, 24(2(47), 61–78. Pobrano z http://forumoswiatowe.pl/index.php/czasopismo/article/view/15
Pobierz cytowania
Endnote/Zotero/Mendeley (RIS)
BibTeX

Referencje

  1. Alheit, P. (2002). “Podwójne oblicze” całożyciowego uczenia się: dwie analityczne perspektywy “cichej rewolucji”. Teraźniejszość-Człowiek-Edukacja, 2(18), 55-78.
  2. Armstrong, M. (2007). Zarządzanie ludźmi. Praktyczny przewodnik dla menedżerów liniowych. Poznań: Dom Wydawniczy rebis.
  3. Barker, C. (2005). Studia kulturowe: Teoria i praktyka. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
  4. Bauer, W. (2004). Tożsamość i przemiany społeczne : przegląd teoretycznych stanowisk. Teraźniejszość-Człowiek Edukacja, 1(25), 7-25.
  5. Bauman, T. (Red.). (2004). Uczenie się jako przedsięwzięcie na całe życie. Kraków: Impuls.
  6. Bauman, Z. (2007). Płynna nowoczesność. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
  7. Bauman, Z. (2008). Zindywidualizowane społeczeństwo. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
  8. Beck, U., Giddens, A. i Lash, S. (2009). Modernizacja refleksyjna. Warszawa.
  9. Fejes, A. (2009). Idee Michela Foucault w badaniach nad edukacją dorosłych i całożyciowym uczeniem się (na podstawie analizy czterech czasopism naukowych). Teraźniejszość-Człowiek-Edukacja, 3(47), 25-49.
  10. Foucault, M. (1993). Nadzorować i karać: narodziny więzienia. Warszawa: Aletheia.
  11. Foucault, M. (1995). Historia seksualności. Warszawa: Wydawnictwo Czytelnik.
  12. Foucault, M. (2000). Techniki siebie. Teraźniejszość-Człowiek-Edukacja, 2, 7-30
  13. Giddens, A. (2006). Nowoczesność i tożsamość : „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe pwn.
  14. Jacyno, M. (2007). Kultura indywidualizmu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe pwn.
  15. Jurgiel, A. (2006). Od nauczania do uczenia się, czyli współczesne konteksty rozumienia edukacji dorosłych. Teraźniejszość-Człowiek-Edukacja, 4, 25-36.
  16. Marzec, J. (2010). O samorealizacji w epoce instant. Teraźniejszość-Człowiek-Edukacja, 2, 23-34.
  17. Marzec, J. (2011). Ken Wilber- pasja rozwoju. Przegląd Pedagogiczny, 2, 25-36.
  18. Męczkowska-Christiansen, A. (2010). Neoliberalizm i edukacja ku nieodpowiedzialności. W: M. Lewartowska-Zychowicz, M. Szczepska-Pustkowska i A. Kożyczkowska (Red.), Przestrzenie teraźniejszości i jej społeczno-edukacyjne sensy. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
  19. Potulicka, E. (2010). Pytania o skutki neoliberalnej kultury i edukacji.-aspekt jednostkowy i społeczny, ars educandi, vii, 90-113.
  20. Rogers, C. (2002). Sposób bycia. Warszawa: Rebis.
  21. Sennett, R. (2006). Korozja charakteru. Warszawa: Muza.
  22. Sennett, R. (2010). Kultura nowego kapitalizmu. Warszawa: Muza.
  23. Szkudlarek, T. (2001). Ekonomia i moralność: przemieszczenia dyskursu edukacyjnego. Teraźniejszość-Człowiek Edukacja, nr specjalny, 165-191.
  24. Szkudlarek, T. (2008), Dyskursywna konstrukcja podmiotowości. („Puste znaczące” a pedagogika kultury). Forum Oświatowe, nr specjalny, 125-139.
  25. Taylor, C. (1996). Etyka autentyczności. Kraków: Znak.
  26. Tedder, M. i Biesta, G. (2009). Uczenie się bez nauczania? Potencjał i ograniczenia biograficznego uczenia się dorosłych. Teraźniejszość-Człowiek-Edukacja, 2(46), 19-33.
  27. Wilber, K. (1999). Jeden smak. Warszawa: Santorski & Co.
  28. Wilber, K. (2006). Integralna teoria wszystkiego. Poznań: Zysk i S-ka.
  29. Wilber, K. (2007). The Integral Vision. Boston & London: Shambhala.
  30. Wilber, K., Patten, T., Leonard, A. i Morelli, M. (2008). Integral Life Practice: A 21st-Century Blueprint for Physical Health, Emotional Balance, Mental Clarity, and Spiritual Awakening. Integral Books: Boston, London.